کربن فعال یا کربن اکتیو به گروهی از مواد کربنی اطلاق می شود که ساختار دارای تخلخل و پوکی بسیار زیاد و درنتیجه سطح داخلی و خارجی بسیار زیاد دارند و دارای قدرت جذب زیادی برای گازها و مایعات می باشند.
کاربرد های کربن فعال
از کربن فعال در تصفیه ی روغن خوراکی، رنگبری فرآورده های شیمیایی و طبیعی، تصفیه ی نوشیدنی ها مانند آب میوه، رنگبری شکر، تصفیه ی مواد شیمیایی، تصفیه ی دود اگزوز خودروها، تصفیه ی هوا در ساختمان ها، صافی های ماسک های گاز، خارج کردن ترکیبات گوگرد ( دی اکسید گوگرد، سولفید هیدروژن، دی سولفید کربن) از گازهای دودکش و گازهای باقیمانده، جداسازی گاز هایی مانند نیتروژن و اکسیژن ( الک های مولکولی کربن فعال) و همچنین در پزشکی برای درمان مسمومیت توسط سموم استفاده می شود.
روش تولید کربن فعال
طیف گسترده ای از مواد آلی به عنوان ماده ی اولیه برای تولید کربن فعال مناسب هستند. از بین سوخت های رزینی، چوب، خاک اره، زغال سنگ نارس، پوست نارگیل و هسته ی زیتون ترجیح داده می شوند. از مواد اولیه ی کربونیزه، زغال سنگ قهوه ای دما پایین، زغال چوب و کک حاصل از لجن های اسیدی ( مانند لجن روغن کاری )به کار می روند. خواص کربن فعال به شدت توسط نوع ماده ی اولیه ی مورد استفاده تحت تاثیر قرار می گیرد.
اساسا دو روش برای تولید کربن فعال وجود دارد
- فعال سازی شیمیایی
- فعال سازی گازی
ارسال نظر شما